Vandaag (normaal gesproken al) een lange rit richting Sedona. De lijnrechte highways gaan dwars door de open vlaktes van California en Arizona.
Uiteraard gebruiken wij het vertrouwde Google Maps om te navigeren. En zo gaan wij vrolijk een onverharde grindweg op waar gaandeweg de kiezelsteentjes naar kiezelstenen overgaan, en onze joligheid naar soberheid als we op het dashboard zien dat een van de banden leeg aan het lopen is... sh*t! Stuck in the middle of nowherer. zonder reserve wiel (was ons verteld).
Gelukkig hebben we boven op een zandheuvel nog net bereik en bellen wij de hulplijn van de autoverhuur met onze GPS coördinaten. Na de dame ons adviseert kijken wij toch nog even in onze kofferbak en vinden wij toch een reservewiel. Yes! Met zwetende handjes rijden wij zeer rustig terug naar de highway, richting Phoenix Airport om de auto te verwisselen en daarna onze rit te vervolgen.
We komen pas laat aan bij onze trailer waar we op een vuurtje wat hot dogs en marshmallows klaarmaken en gaan lekker ons nestje in. Wat een dag zeg...
Red Rock Country. Met een graad of 98°F (36°C) maken wij, met twee rugzakken vol met drinken, een wandeling/beklimming naar Devil's Bridge. Wauw, wat een schoonheid, wat een warmte en wat een spierpijn in onze beentjes morgen.
Na een fotootje van de Church of the Holy Cross nemen wij een wel erg verfrissend duikje in de natuurlijke Rock Slide. Dat is gaaf!
Het zijn vaak lange dagen die we maken en het schemert al als we aankomen bij het hek van ons volgend verblijf wat zich op een private property (warning; trespassers will be shot) bevindt. Het blijkt een supergroot bebost landgoed te zijn tegen de met sneeuw bedekte bergen aan. We ontwijken wat herten op het laatste stukje naar het huisje. De ingepakte warme kleding blijkt geen overbodige luxe en Mike hakt direct bij aankomst een paar blokjes hout om te stoken.
Vandaag is de grote dag waar vooral Mike en Roob naar uit hebben gekeken; the Grand Canyon. De weersvooruitzichten zijn jammer genoeg net vandaag niet al te best. The Canyon is vanaf een afstandje niet te zien. Als je niet oplet zou je er zo inlopen! (Gelukig staan er op de -meeste- plekken railings).
Het is niet te beschrijven hoe ongelofelijk mooi, wijd en diep deze kloof is. We blijven plaatjes schieten! Af en toe vliegt er een heli die de grootte in perspectief plaatst.
Het weer trekt al gauw bij en we spenderen de hele dag aan de South Rim om bij verschillende viewpoints te kijken. We houden elkaar goed in de gaten om niet op te riskante randjes te staan. Het is immers een val van 1,6km.
We sluiten de dag af met een mooie zonsondergang.
Hiep, hiep, hoera! Mam is jarig!! Na cadeautjes, zingen, en natuurlijk het lezen van alle lieve felicitaties gaan we op weg naar Page.
Het lijkt wel of elke auto rit die wij maken wij weer in een andere wereld terecht komen. Achter elke berg en heuvelrug een ander landschap. In de verte zie je de regen en wolkenpartijen over het land trekken.
Onze grote stop vandaag , na de Walmart voor gebak, is the Horseshoe Bend. Het wordt hier zandhappen ipv taarthappen, want de windvlagen blazen over de vlaktes over de verzamelde toeristen die elkaar vasthoudend allemaal, zo ook wij, het perfecte familieplaatje willen schieten.
Hierna een stop met uitzicht op de Glen Canyon Dam bij een stuk rustiger weer en een goed plekje om even te proosten en een gebakje te eten.
Voor deze speciale aangelegenheid kiest mam om gezellig (en lekker!) bij Denny's te dineren. Amerikaanser dan dit kan je het niet hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten