zondag 12 mei 2024

De Reuzen van Sequoia, Kings Canyon en uitzwaaien in LA


Het is een uurtje rijden naar Kings Canyon, het land van de reuzen. Een nationaal park  ter grootte van de provincie Zuid-Holland, en is opgesplitst in 3 delen.

  • Kings Canyon National Park: dat we vandaag gaan bezoeken. (helaas is de route door de canyon nog gesloten door de sneeuw)
  • High Sierra: dit is het grootste deel, maar daar kan je alleen te voet kan komen. 
  • Sequoia national Park: deze gaan we morgen bezoeken

In de Kings Canyon komen we de eerste reuze bomen tegen. Gelijk al bij de ingang staat een boomstronk (stump) van een omgezaagde Sequoia. Daar zullen ze een aardig zaagje voor nodig gehad hebben. 


Een wandeling verderop om het park struikelen we bijna over een ongevallen Sequoia, en lezen we dat de eerste bewoners (pioniers) van dit gebied deze boomstam als woning hebben gebruikt. 

(Zie je Michael? Hij staat op de schouders van Robin) 


We overnachten net buiten het park op een boerderij, de bovenetage van een schuur. En net zoals alle andere Airbnb overnachtingen hebben we van te voren goede info en een cijfercode om binnen te komen. Het is altijd weer een verrassing. Maar ook dit is weer een mooi plekje, met uitzicht op de beestjes die hier rond scharrelen. 


Het is lekker warm weer om buiten (Hollandse pannenkoeken) te eten. Aanvalluuuuhh !! 😉 


De volgende morgen worden we gewekt door de kakelende/klokkende kalkoenen. Vandaag gaan we het laatste park (Sequoia NP) van onze reis bezoeken. 

Het is na de ingang nog 50km rijden over mooie zigzag weggetjes over de General highway van het park voordat we bij de General Sherman trail zijn aangekomen. 


Genoemd naar de General Sherman Tree, de grootste boom op aarde. Nog even wat weetjes: 

  • 11 meter doorsnee 
  • 84 meter hoog
  • tussen de 2300-2700  jaar oud 
  • Vreemd genoeg worden deze bomen worden zo groot door bosbranden (die verbranden/beschadigen alleen de bast van de boom, die daarna als reactie extra snel gaat herstellen/groeien)



De jongens lopen de Senaat trail, we lijken wel kabouters als je door een bos van deze reuzen loopt (het zijn niet mijn woorden, maar wel grappig).



Na het schieten van nog wat (soms beschamende) plaatjes...


...Verlaten we via de "Four Guardians" het park.


En overnachten in Vasalia, waar als we 's avonds aankomen nog even een duikje nemen.


Het is vrijdag, we rijden via highway nummer 1 langs de kust weer terug naar L.A. waar we drie weken zijn begonnen. We parkeren bij de bekende Santa Monica Pier. Het beloofde zonnetje laat zich niet zien.


Maar we willen toch nog wel een duikje in de Grote Oceaan nemen. We krijgen een beetje het Nieuwjaarsduik gevoel 


Laatste keer uit eten, op de pier bij "Bubba Gump", je weet wel uit de film van Forrest Gump, waar Forrest met z'n vriend Bubba die plannen hebben over een garnalen imperium. De binnenkant van het restaurant is behangen met foto's en z'n bekende quotes. Nou drie keer raden wat wij dat hebben gegeten haha (garnalen natuurlijk, in alle smaken) 


Buiten staat het bekende bankje bij de bushalte waar Forrest op z'n vriendin zit te wachten

's Avonds online inchecken voor onze vlucht morgen. Zo dat is geregeld dachten we. Maar  zaterdag morgen worden we wakker met een mailtje van British Airways dat onze terugvlucht is gecanceld (technische problemen met het vliegtuig), volgende 3 vluchten van B.A. naar Londen zitten al vol... Lang verhaal kort: we hebben een andere maatschappij gevonden voor de terug vlucht naar Amsterdam met gelukkig geen vertraging.

En dan komt toch het moment, waarop we afscheid moeten nemen van Michael, en Michael van ons.

Heeeeelemaal NIET leuk, maar we laten het nu geen 4 jaar met duren voordat we elkaar weer zien hoor !! 

Dit was ons laatste reisblog van onze Roadtrip. En voor ons nu een herinnering van een mooi avontuur. Thanks nog allemaal voor al jullie likes, leuke en lieve reacties op FB en Foto album 

vrijdag 10 mei 2024

Mammoth Lakes en Yosemite


Het was ons het nachtje wel. Omdat ons huisje aan zowel een open vlakte als deels besneeuwde bergen grenst, is het erg winderig. Net als gisteren in Death valley, loeit de​ wind gewoon. Nadat we de​ gedachte van de mogelijkheid op een tornado (windhozen, zand- en zoutstormen zagen we gisteren al meerdere malen) van ons af hebben weten te schudden, kunnen we toch nog heerlijk slapen. Omdat er maar 2 tweepersoons bedden zijn, sliep Robin op de​ slaapbank in de​ woonkamer. 

De dag begint zoals gewoonlijk met een heerlijk ontbijtje met croissants, ei, bacon en nog meer lekkers. Helaas vandaag geen warme croissants uit de ​oven, want deze is defect. Met de​ ​kapriolen van Spongebob op de​ achtergrond, peuzelen wij ons ontbijtje op. 

Na het ontbijt checken we meestal even de​ weer verwachtingen. - Slik -, het was vannacht -10 bij Mammoth lakes (waar we vandaag heen gaan). Gelukkig wel in Celsius en niet Fahrenheit. 

Bij deze temperaturen zouden de​ meeste mensen een lange broek aan doen, wij echter trekken onze zwembroeken / bikini’s en slippers aan. Het plan is namelijk om de​ ​warm water bronnen bij Mammoth lakes te bezoeken. Na het dagelijkse inpak en ‘in de​ ​auto stoppen’ ritueel, verlaten wij het huisje rond half tien. 

We stoppen Onderweg bij de ​’Dollar tree’ in de​stad Bishop, een winkel á la Action, waar alles €1,25 kost. Hier slaan we meteen wat spullen (borden, marshmallows, etc.) in die we morgen nodig hebben in Yosemite National Park waar we een nachtje gaan kamperen. 

Bij de​ lokale supermarkt ‘Vons’ (bijna even groot als een Walmart, qua etenswaren) slaan we eten in voor vanavond en morgen ochtend. 

Als laatste tussenstop in Bishop tanken we nog even. In Amerika gaat dit niet per Liter maar per Gallon (= 3.785 Liters). Een Gallon kost hier €4.74, dat is best goedkoop, ongeveer een Euro per Liter. 

Het is nog best een stukje naar de​ hotsprings van Mammoth lakes. We zien weer (zoals gewoonlijk hier in de​ ​USA) een diversiteit aan geweldige uitzichten, waaronder besneeuwde bergtoppen, zoutmeren en naaldboom bossen. 

Eenmaal bij de​ hotsprings aangekomen, is het erg fris en winderig. Moedig als we zijn, lopen we het pad af naar de​ vijver. 


Helaas, het bad is veel kleiner dan gedacht (+- 2x2 meter) en zit vol. Een behulpzaam koppel bij de​ parkeerplaats geeft ons de​ tip om even verderop te kijken bij een andere hotspring. 

Gelukkig hebben we hier wel een plekje kunnen vinden, als is het wel midden op een open vlakte met veel wind. Het ziet er uit als een klein riviertje met wat diepere delen (max. 50cm diep en 1,5m breed). Op één familie na zijn we de​ ​enigen, dus dat is perfect. Het water is heerlijk warm, zo'n 40 garden Celsius en de​ omgeving van platteland met besneeuwde bergen is prachtig.


Eruit gaan valt gelukkig allerziens mee, het zonnetje en de ​wind zorgen ervoor dat we snel droog zijn. 

Het is nog maar 20 minuutjes rijden naar ons huisje, dat in de​ besneeuwde bergen ligt. Het is hier net een Tiroler wintersport dorp. De​ ​temperatuur is net boven het vriespunt maar er is vannacht 20cm sneeuw gevallen dus alles is wit. Het huisje zelf is erg knus en heeft lekker een openhaardje. 


We laden alle koffers even snel uit en bezoeken nog een uitzichtspunt in het dorp. Om hier te komen moesten we een omweg nemen want er was een weg afgesloten ergens de​ sneeuwval. Op sommige plekken is de​ ​sneeuw even hoog als het bushokje welke ernaast staat. 

In het huisje beginnen mam en Roob meteen met koken (kippensoep, knoflook brood en hamburgers). 

Michael gaat nog even een wandeling maken door de​ sneeuw, gecompleteerd met het maken van een sneeuwpop (voor Kwan 😄).


Het is wel even oppassen geblazen, want er lopen in dit gebied bruine en zwarte beren rond. Er is genoeg sneeuw gevallen om met sneeuwscooters rond te crossen, en dat is natuurlijk wel gaaf om te zien.

Het avond eten smaakt weer verrukkelijk, vooral de​ garlic bread van Robin is perfect. Voor degenen die het recept willen, zo maak je het:

  • Maak de​ ​boter zacht in de​ magnetron
  • Prak de​ knoflook door de​ ​boter en voeg zout toe
  • Besmeer het HAMBURGER broodje en doe deze in de ​oven voor een minuutje of 4.
  • Eet smakelijk! 

Maandag is het tijd om richting Yosemite National Park te rijden, in theorie een rit van zo'n 35 Miles lang door de​ ​Tioga pass. Echter, door de​ ​sneeuw zijn er veel bergpassen afgesloten, hierdoor moeten we 300 Miles rijden. Dit kost volgens Google Maps zo'n 7 uur, dus besluiten we elk uur van bestuurder te wisselen om vermoeidheid en dus ongelukken te voorkomen. 

Sjaak trapt af met het eerste uur rijden door de​ bergen. Een typisch Amerikaanse weg heeft één rijbaan voor beide richtingen en nog een rijbaan in het midden waar beide richtingen gebruik van kunnen maken in het geval ze moeten afslaan. Dit is dus soms best gevaarlijk want je kan elkaar tegenkomen op de​ middelste baan. 

Robin is als tweede aan de​ beurt. We zien inmiddels wat dieren die langs en op de​ weg lopen, zoals hertjes, schapen en eekhoorns. Helaas waren er twee eekhoorntjes op de​ ​weg aan het stoeien toen wij langs reden. Althans langs… het klonk als “kadunk, kadunk” 😔

Rond​ 14.30​ arriveren we in Yosemite en bekijken we direct een Waterval genaamd ‘Bridal veil falls’ (bruidssluier Waterval). Het is een hoge waterval met veel nevel dus alle kleding is nat geworden. 



Dan maar snel opdrogen bij de​ tent.


De​ ​locatie is geweldig, aan een rivier en met uitzicht op ‘Yosemite falls’, de​ ​hoogste waterval van het continent. We moeten Al het etenswaar, drinken en Toilettassen in een speciale berenkanst bij het huisje doen, anders stelen de​ zwarte beren het (deze waren de​ ​afgelopen tijd erg actief rond het kamp). 


Onder het genot van de​ ​Mexicaanse muziek van onze buren, peuzelen we onze steaks, braadworsten en marshmallows van de​ bbq op.


Het is inmiddels erg fris (+- 2 garden) dus we hebben de​ ​maximale dikke kleding aan welke we hebben. Onder de​ prachtige sterrenhemel...


...bij het bulderende geluid van​ ​Yosemite falls (een kilometer verderop), vallen we in slaap. Het is wel erg koud, dus veel slaap krijgen we niet vannacht. 

‘s Ochtends, dinsdag inmiddels, hebben we gelukkig wat zon bij onze tafel naast de​ ​tent om op te warmen. Gelukkig is er geen beer in de​ ​buurt van onze tent geweest. Vandaag bezoeken we als eerst de​ Yosemite falls, een machtige waterval met twee treden.


Daarna nemen we de​ gratis shuttle​bus naar de​ grasweide bij ‘El Capitan’, een wereld beroemde granieten berg welke 914 meter verticaal omhoog gaat. De ​berg is ook bekende van de Oscar winnende ​film ‘Free solo’, waarin een klimmer zonder touwen of bescherming omhoog klimt. We hebben geluk, twee park rangers stationeren net hun telescopen zodat we de​ ​klimmers goed kunnen bekijken, en krijgen interessante uitleg. In totaal zien we er meer dan 10 omhoog gaan in koppels van twee. De beklimming duurt 4 of 5 dagen, en slapen tegen de bergwand. 



Verder zien we nog de​ beroemde half-dome berg, welke Robin en Michael Graaf wouden beklimmen. Doordat het winterseizoen nog niet is afgelopen, is deze beklimming helaas nog afgesloten, evenals ongeveer de​ helft van​ ​het park.

We besluiten dan ook maar om naar het volgende huisje te gaan. 

Onderweg komen we in een gigantische file te staan, want bij de​ ​uitgang van het park is men bezig met wegwerkzaamheden. In een grote stoet aan auto’s rijden we de​ pas over tot aan een tunnel waar een prachtig uitzichtspunt is van Yosemite falls, El Capitan en Half-dome. 


We hebben een Trailer (Caravan oplegger) als nieuwe logeerplek, best een grote die links en recht uitklapt, met maar liefst 9 slaapplekken, 3 tv's, 2 toiletten en achterin past ook nog een auto ! Dit lijkt Sjaak en Carla wel wat om later mee rond te reizen.



woensdag 8 mei 2024

Las Vegas en Death Valley


Ons condo staat in een van de vele met muren omringde wijken (voor de veiligheid en netheid) die uitstrekken rondom Las Vegas, bewaakt door een groot hek. Het community buurt zwembad en de $8000 massage(martel) stoel in de woonkamer zijn beide verfrissend.


Uiteraard gaan we 's avonds, nu we er toch zijn, de infameuze Strip bekijken. 


We parkeren de auto (met alle banden nog met lucht gevuld) in een nogal donker en verlaten parkeergarage, waar wij wel een parkeerticket krijgen maar de exit-slagboom gewoon open staat.

The Strip is bepaald niet moeilijk te vinden; volg het licht (of de meterslange hummer limo's). De megalomanische hotel-casino's hebben elk hun eigen letterlijk oogverblindende neon verlichting die over de lopende mensenmassa heen straalt.

The Sphere straalt het grootst van allemaal. Je zal er maar naast wonen.


Tijdens onze ~7 km wandeling (we dachten een rustig avondje te krijgen voor onze beentjes) komen we de meest kleurrijke karakters tegen. Van schaar geklede dames en chippendales  met cowboyhoed, tot proppers en beginnende straatartiesten. Het is uitkijken dat je niet aan de haak geslagen een show of casino ingesleept wordt, waar alles uiteindelijk om draait. We zien highlights zoals klein Venetië, de Eiffeltoren en de fonteinshow bij het Bellagio.




De volgende dag zijn we uitgeteld en relaxen we lekker rondom de condo en het zwembad. 


In de avond doen we, nu echt, een klein rondje bij the Fremont Experience, bekend van het 419 meter LED verlicht dak. Onder luid muziek van live- en straatartiesten vliegen feestgangers via zipline door de straat.


Death Valley werd ontdekt in de tijd van de Goldrush toen een konvooi paard en wagens een kortere weg probeerden en langzaam uit elkaar viel door de hitte en het gebrek aan drinkwater.

Met een lekkere 35°C en verkoelend "windje", 32 waterflesjes achterin onze airco auto met ruime zitplaatsen en speciale vakjes voor onze snacks, wagen wij ook een poging.


Bij het laagste punt van Noord Amerika, Badwater, lopen we op een uitgedroogde meer en nemen wij natuurlijk een nipje zout.



Verder stoppen we bij een aantal viewpoints zoals plekken waar de mijnwerkers van weleer mineralen wonnen


en de zand duinen die we van veraf al zien blazen in de wind.


Als afsluiter rijden we naar Star Wars canyon, waar de militaire straaljagers als laag-vlieg oefening schuin door de nauwe kloof manoeuvreren net zoals in de film. Misschien te riskant om in deze wind te oefenen, want het luchtruim blijft helaas leeg.



Vooral onze oogjes hebben 's avonds slaap nodig, want wat zien we toch weer veel!

zaterdag 4 mei 2024

Bryce en Zion

Het is 10 uur als we via een mooie route door de Red Canyons...


...in Bryce Canyon National Park aankomen. Het park ligt op bijna 3000 meter hoogte, op sommige plekken ligt nog sneeuw, en het is dus best wel een beetje fris in de ochtend. 


Over een lengte van 30km staan duizenden kalkstenen pilaren (hoodoos genaamd) die wel 60 meter hoog kunnen zijn. Weer een bijzonder stukje natuur dat zich miljoenen jaren geleden heeft gevormd.

Je kunt het park verkennen door langs alle 15 uitzichtpunten te gaan en met verschillende hikes.

Wij beginnen met een wandeling, best wel pittig want er moeten aardig wat hoogte meters gemaakt worden. Onderweg veel stoppen om een foto te schieten, is een aardige truc om even weer op adem te komen. Nou we zien veel mensen deze truc doen haha

Daarna rijden we met de auto, langs alle view points. Niet alleen voor de mooie uitzichten, maar ook op zoek naar het bankje waar wij 12 jaar geleden een paar foto's hadden geschoten. En Ja hoor gevonden ! 


Na alles gezien te hebben, rijden we eind van de middag naar ons verblijf, "Golden Haven range" in Glendale. Als we de onverharde weg naar de boerderij oprijden. We worden opgewacht door een paar pauwen en Jennifer in haar golf karretje (denk dat ze in de 80 is) We volgen haar naar een wat vervallen maar knus ingericht houten huisje. In detail legt ze alles uit, en vraagt of we de straal kachel altijd aan willen laten staan. Niet echt energie zuinig hier, maar wel lekker warm


Next Day staan we vroeg op om nog voor 09:00 op de parkeer plaats in Zion National Park te zijn. anders is er volgens Jennifer geen parkeerplek meer vrij.

Het is een groot park (600 km2) en na een mooie zig-zag route en lange tunnel komen we aan in de Zion Valley / Canyon


We hebben nog net een parkeerplekje

We nemen de shuttle bus naar het einde van de 24km lange canyon, die aan het einde steeds smaller wordt. Het plan was eigenlijk om door "de narrows" te lopen. Een wandeling door de rivier die. Maar helaas is dat gesloten omdat het water te hard stroomt en daardoor te gevaarlijk. Maar de wandeling door de canyon langs de rivier en naar de narrows toe was ook mooi.




Omdat we nog energie over hebben maken we een hike van 2,5 uur over een smal (soms klim en klauter) paadje tegen de bergwand naar de Emerald pools. Die was wat pittiger, maar met mooie vergezichten. 



Wel grappig die Amerikanen met soms droge humor die je onderweg tegenkomt. "Give me my hangglider" zegt een man die duidelijk uitgeput op het hoogste punt aangekomen tegen een boom staat uit te hijgen. Aangekomen bij de "middle pool" blijkt de pool slechts een klein plasje water te zijn haha. Robin en Michael hiken verder naar de "lower en upper pool" 


Met de shuttle bus rijden we weer terug naar onze auto, en maken onderweg nog even een foto van "Jacobus met Mount Jacob" 


We overnachten vandaag in een motel in Cedar City maar gaan eerst eten bij All Americans Diner

Next Day, we maken 's morgens nog even een Scenic route door Kolob Canyon (maakt onderdeel uit van Zion), en nog een korte Hike naar het uitzichtspunt over de Canyon


Voor de meeste van ons geen probleem 😉


We verlaten de staat Utah met z'n prachtige natuur, en zetten dan koers naar de hoofdstad van de staat Nevada: Las Vegas. De omgeving waar we doorheen rijden verandert, langzaam van groen naar woestijn achtig. 

Met Viva Las Vegas van Elvis op volume hard, zien we de stad in de verte liggen...